Saturday 12 November 2011

Aku ini manusia biasa biasa.
Manusia yang mampu membahagia.
Manusia yang mampu membawa celaka.
Aku ini manusia biasa biasa.
Manusia yang mampu membawa gelak tawa.
Manusia yang mampu jadi punca aliran air mata.
Aku ini manusia biasa biasa.
Biasa biasa nya aku sampai tidak ada apa yang mahu di bangga.
Biasa biasa nya aku seperti mereka yang ada.
Biasa biasa nya aku yang tidak mampu hamburkan harta.
Biasa biasa nya aku hanya megah pada kata.
Aku terlalu biasa.
Pada mata aku dan juga mata mereka mereka.
Tapi biasa biasa nya aku punya harapan.
Harapan untuk memberi kebahagiaan.
Walau aku tahu banyak jiwa yang aku parahkan.
Aku hanya manusia biasa biasa.
Aku harap satu hari nanti aku mampu jadi manusia yang luar biasa di dalam kau punya jiwa.
Cukuplah.

No comments:

Post a Comment